Ce dimanche 22 novembre alors que nous nous apprêtions à nous réunir à plus de 800 personnes pour grande célébration bilingue en Unité en l’honneur de Joseph Cardijn , les autorités ont demandé à la population bruxelloise d’éviter les lieux fréquentés en raison d’une menace »sérieuse et imminente »…
Nous avons donc été obligés de repousser cette célébration et de fermer le cœur lourd l’église Notre-Dame.
Malgré cela, quelques personnes se sont retrouvées devant l’Église et sous l’impulsion du père Jan ont célébré une eucharistie improvisée dans la salle paroissiale du parvis 9. Cette petite communauté rassemblée en ces temps troubles, se voulait être représentante de tous les chrétiens de Laeken priant et n’ayant pas pu se rendre à une eucharistie ce dimanche.
Cette célébration fut vraiment, malgré les circonstances, un moment fort : pour certains, ils ont retrouvé là la ferveur des premiers chrétiens dans les catacombes, d’autres ont apprécié cette proximité entre francophone et néerlandophone, d’autres ont soulevé la qualité des textes choisis pour la liturgie …
Une fête qui à l’image du Christ-Roi que nous fêtons aujourd’hui, nous a donné à voir un christianisme humble et pauvre, mais revigoré par l’Esprit.
Photos : ici
Jacky
Cardijnviering uitgesteld, niet afgesteld!
Een moeilijk evenwicht
Het is in Laken Onze Lieve Vrouw op 22 november een bizarre zondag geweest: een middenweg vinden tussen ‘toegeven aan angst en vermetel vertrouwen’ was niet makkelijk… We hebben als het ware uur na uur geëvalueerd. En de uiteindelijke beslissing om de Cardijnviering af te gelasten (uit te stellen!) is gevallen op zondagmorgen om 8u30 – nadat beide pastores met Jacques Hanon en met de politie overleg gepleegd hadden…
Uiteindelijk wilden wij geen enkel risico nemen en geen mensenlevens in gevaar brengen. Al beseffen wij goed dat in de toekomst niets nog ‘zonder risico’s’ zal zijn: totale veiligheid bestaat niet; bestond het trouwens ooit?
Meer dan ooit zijn wij als Kerk uitgenodigd om, te midden van angst en risico’s, ons vertrouwen in het Leven te vieren en een ruimte te bieden zodat mensen zich niet ‘onveilig’ voelen. Is het niet zo dat onveiligheidsgevoelens juist daar woekeren waar geen verbondenheid tussen mensen leeft? En meer positief gezegd: veiligheid en vertrouwen bestaan daar waar mensen ‘verbonden’ leven, verbonden met elkaar, verbonden met Christus, met God. Het zal er dus op aankomen om als kerk die ruimte te bieden, of beter gezegd: in de ruimte van Gods Genadigheid te gaan staan!
Onverwacht, niet onvoorbereid
Het was vorige zondag 22 november ook een dag met heel mooie ervaringen en reacties van mensen.
Ik onthoud vooral de reactie van iemand uit Ganshoren (moeder met 2 jongeren van 10-12 jaar, die met de fiets afgekomen waren): ‘juist nu, in deze moeilijke omstandigheden, moeten wij bidden en samen vieren…’ Haar uitspraak viel onmiddellijk in goede aarde bij een aantal mensen die in ‘Voorplein 9’ een warme opvang kregen (koffie en …sandwiches) .Met een 30-tal hebben wij er dan, eigenlijk onverwacht maar niet onvoorbereid, een tweetalige eucharistie gevierd, mede voor alle mensen aan wie gisteren de kans ontnomen werd om Christus Koning te vieren en Cardijn te gedenken! Uitgesteld is niet verloren… zo hopen Jean-Jacques en ik het toch.
De kleine goedheid van elke dag
Op het ogenblik van de redactie van dit bericht, staat het dreigingsniveau in Brussel nog steeds op 4. We mogen ons niet laten verlammen door de angst. Het gewone leven gaat verder. Ook de vieringen van de volgende weken. De Cardijnviering was een uitzonderlijke viering, langs internet aangekondigd, voor alle parochies van de pastorale eenheid Cardijn (tweetalig bovendien).
Volgende zondag is er een ‘gewone’ Gezinsviering. We zullen die in de St.-Lambertuskerk laten doorgaan, dat is onze vaste wil en hoop! En ook in de andere kerken zullen de vieringen doorgaan…
Ik wens alle lezers en lezeressen van Kerk&leven veel vertrouwen en concrete toewijding ‘aan de kleine goedheid van elke dag’ (Eddy Van Tilt op de inspiratiedag in Kortenberg, vorige zaterdagmorgen)!
Père Jan